Hoe ik Akita Matsu heb gesocialiseerd
Hoe ik mijn eigen Akita heb opgevoed:
Mensen vertellen mij dat ik een uitzondering heb. Ik heb een Amerikaanse Akita van bijna 11 jaar ( januari 2012) die 24/7 losloopt en sociaal is naar andere honden. Mensen vertellen mij dan, ja maar jij hebt een uitzondering.
Matsu is opgegroeid in een nestje van 9 in een huishouden met moeder en nog een andere hond. De fokker zelf had Matsu al eens een keer mee naar het strand genomen ter socialisatie. Met bijna 9 weken oud heb ik Matsu in huis gehaald. Ik studeerde Paraveterinair aan Prinsentuin college in Breda. Ik was stagiaire/ vrijwilliger op het dierenasiel in Tilburg en Matsu was mijn eerste eigen hond. Hiervoor heb ik ook honden bij mijn ouders gehad, maar deze mocht ik helemaal zelf opvoeden.
Mensen vragen mij wel eens waarom ik voor dit ras heb gekozen. Dat leg ik graag een andere keer uit. Maar ik vertel wel graag hoe ik Matsu heb laten opgroeien tot volwassen hond.
Een Akita in de schoolbanken:
Als studente paraveterinair mag je je hond meenemen naar school. Lessen EHBO-dier zijn het meest leerzaam op levende dieren. Dus iedereen die in mijn klas zat nam zijn hond gezellig mee. Matsu is dus voor een deel ook opgegroeid in mijn klaslokaal. Ik bedoel, hoe leuk is het om je hond mee te nemen naar school. Om op school te komen ging ik elke dag met de bus. De eerste keer dat ik Matsu mee nam ben ik weggebracht door mijn moeder omdat er anders te veel prikkels zouden zijn in 1 keer. Het auto rijden kende hij ondertussen. Later is Matsu mee geweest in de bus. Schoolbussen kunnen soms erg druk zijn. Ook al zijn dit gewone stadsbussen, in de tijden voor school zitten ze erg vol. Op school aangekomen is hij natuurlijk omringd door duizenden leerlingen en zeg nou zelf wie wilt er niet zo’n lieve pup aaien. Het socialiseren met mensen ging daardoor redelijk vanzelf. Mijn klasgenoten waren weg van hem en eigenlijk overal waar ik kwam waren mensen gek van hem.
Nou kunnen mensen denken, is dit niet teveel prikkels voor je hond? Dat klopt. Voor veel honden zouden dit teveel prikkels zijn. Matsu was echter een pup die zich totaal niet druk maakte en heerlijk overal kon slapen. Puppy’s zijn net als kinderen en hebben genoeg slaap nodig. Dit hoefde ik niet eens te regelen voor Matsu. Hij deed dit heerlijk uit zich zelf.
Buiten mijn saaie klassen had ik gelukkig ook pauzes tussendoor. Op Prinsentuin college is een speciaal omheind hondenuitlaat veldje aangelegd om de honden lekker te laten spelen. Dus naast de 20 andere klasgenotenhonden waren er op het veld vaak meerdere honden om mee te spelen.
Dus dan heb je al een lijst met socialiseren met mensen, honden en zelfs de bus.
Ook een Akita moet je socialiseren:
Naast dat ik zelf studente was leek het me goed om op puppycursus te gaan met Matsu. Hier hebben we een hoop geleerd waarvan ik misschien niet zou denken om het aan mijn hond te leren. “Af” en “blijf” was zijn sterkste punt, want ach een akita die lekker mag liggen en van de omgeving mag genieten is natuurlijk helemaal gelukkig. Later hebben we hier we ook nog de pubercursus gevolgd en verder nog wat sporten geoefend.
Goed, terug naar mijn opleiding als paraveterinair, of nou ja, bij elke opleiding moet je stage lopen. In de eerste 2 jaren loop je stage bij dierverzorgende praktijken, omdat het belangrijk is om ook de basis te kennen van het dieren verzorgen. Na eerst een stage ergens anders gedaan te hebben kwam ik met mijn tweede stage periode uit op het dierenasiel in Tilburg en hier heb ik ook nog mijn derde periode stage gelopen en daarna ben ik blijven hangen als vrijwilliger. Met nog steeds geen rijbewijs, maar wel met een ov gratis reizen pakte ik de trein naar Tilburg. Dit betekent dat ook Matsu de trein pakte naar Tilburg. Matsu ging vaak mee als extra socialisatie en omdat ik hem graag overal bij had. Ondanks dat ik hem nooit bench training heb aangeleerd weet hij wel hoe het is om in zo’n hok te liggen. Hij is heel rustig en maakt zich totaal niet druk om. Naast honden op het dierenasiel hadden we natuurlijk ook katten op het asiel. Onder andere ook een huiskat die gewoon losliep, waar ik Matsu mooi aan kon laten wennen.
Dus dan heb je
- Socialiseren met mensen
- Socialiseren met andere honden
- Socialiseren met openbaar vervoer
- Socialiseren met katten
- Socialiseren met hokken/ bench
Naast dit alles socialiseer je natuurlijk met de dingen in huis als een stofzuiger en alleen blijven. Ik woon net voor een polder dus tractoren die voorbij komen, autodrukte, winkelcentrum. Kermissen en markten is Matsu ook overheen geweest . Mats is van nature een stabiele hond die zich niet zo snel ergens druk om maakt. Dus ik kon hem aan veel dingen blootstellen. Kermissen is zeker geen aanrader voor elke hond. Ik kon met Matsu in principe ook alles in 1 keer doen. Maar hou er rekening mee als je hond het te spannend vindt, neem een stap terug en laat hem rustig ergens naar kijken. Dwing hem niet door hem gewoon mee te sleuren. Gooi hem niet in het diepe, maar begeleid dit stap voor stap.
Socialiseren van een Akita stopt niet bij 1 jaar:
Het allerbelangrijkste is ook dat het socialiseren niet stopt op 1 jarige leeftijd. Socialiseren en dingen aanleren doe je een hond zijn hele leven. Wij mensen leren ook onze hele leven dingen bij.
Socialiseren van je hond met andere honden werkt het beste als de pup socialiseert met volwassen honden. Dit om de hondentaal te leren. Pups onderling moeten die allemaal leren. Daarnaast ben ik er een voorstander van dat dit los gebeurt. Zeker de eerste weken van je hond zijn leven blijven ze goed bij je en durven ze niet zomaar op avontuur te gaan. Dit zijn de perfecte weken om je hond los te leren lopen. Socialiseren los gaat beter dan aan de riem. Aan de riem kan er spanning zijn vanuit de eigenaar en een hond die angstiger is beseft dat hij niet weg kan. Dit kan resulteren in minder leuk reageren naar je pup. Dit betekent niet dat je je hond overal los moet gooien, maar op de plaatsen waar dit is aangegeven. Twijfel je toch of je hond bij je blijft? Er zijn in Nederland en België genoeg omheinde losloopgebieden. Ik bedoel niet het uitlaatveldje bij u om de hoek, maar echt losloop gebieden.
Dus mijn hond is misschien een uitzondering of goed gesocialiseerd en er zijn nog altijd mensen die dan zeggen ja maar de Amerikaanse Akita is makkelijker dan de Japanse Akita. Ik ben ervan overtuigd dat met een goede socialisatie of misschien een overdreven socialisatie je al een heel eind komt. Socialiseer rustig en aan 1 ding tegelijk en geef je pup voldoende slaap (18 tot 20 uur per dag) om het te kunnen verwerken. Zoals ik in de vorige blog zei, hoe meer tijd je investeert in je hond terwijl je wel goed let op je hond, hoe meer profijt je er later van hebt. Twijfel je of je teveel met hem doet. Je kan bij mij een privé puppycursus volgen en ik kan op deze vlakken met je mee kijken.
Matsu die in gipsverband werd gelegd tijdens mijn opleiding paraveterinair. Kijk vooral naar dat kopje zo jong dat hij hier nog is.
Matsu als jonge pup mee met de trein, officieel moest hij op de grond.
De omslag foto van deze blog was tijdens 1 van de pauzes op school, daar zie je matsu met paar honden van klasgenoten van mij.
