Kat en hond samen.

Kat en hond.

Katten en honden zijn het nou van nature aardsvijanden van elkaar of kunnen ze wel degelijk samen leven? Hoe pak je dit samenleven dan aan? Hoe introduceer je ze aan elkaar en hoe bouw je dit in stappen op? De antwoorden op al deze vragen ga ik met jullie doornemen in deze blog. Met gelijk een disclaimer, elke hond en elke kat is natuurlijk anders. Dus wat voor de ene werkt, werkt niet automatisch voor de andere en er zijn ook echt katten en honden die niet samen kunnen leven. Ik wil je vooral nu meenemen op moment dat je het toch wilt proberen.
 
Het is namelijk zo dat niet elke hond die een kat op straat opjaagt niet met een hond kan samen leven. Het zou in een huissituatie prima kunnen. Dit heeft onder andere met verschillende eigenschappen te maken. De kat in huis kent de hond van zijn geur en van het zien maar rent bijvoorbeeld ook minder snel weg, waardoor er geen trigger plaatsvindt om er als hond achteraan te gaan.
 
Toch is het niet verstandig om ze zomaar bij elkaar te gooien. Het advies is om dit echt even in stapjes te doen. Toen ik Minto zijn eerste reactie naar Boefje zag, kreeg ik er een zwaar hoofd in of het samen kon leven. Na een maand zag je duidelijk verbetering en nu na 2 maanden zie je dat het echt goed gaat. Ze zijn los in dezelfde ruimte en wij zitten er niet meer constant op te kijken. Samen alleen loslaten doe ik nog niet. Ik zou mezelf namelijk voor mijn kop slaan als ik te snel te enthousiast wordt en het dan toch mis gaat.

Wanneer de hond al in huis is en de kat komt later?

Paar jaar geleden hadden wij bedacht dat het misschien wel leuk zou zijn om ook een kat te nemen. Op dat moment hadden wij een roedel honden van 2 Akita's en 2 Husky's. Dit zijn natuurlijk enorme jachthonden en ergens kan je bij je zelf afvragen waarom je hier in godsnaam een kat bij zou zetten, maar Dennis wilde graag een kat hebben en ik kende mijn honden goed genoeg dat ik er wel vertrouwen in had dat dat goed zou komen.
 
Een kat die nieuw komt in een huis moet sowieso natuurlijk wennen aan het huis, de omgeving, de nieuwe mensen en dan pas de honden. Dus we hadden Boefje eerst een eigen kamer gegeven waar hij de eerste weken in kon verblijven. Hier in deze kamer stond alles voor de kat. Hij kon rustig kennismaken met ons en wennen aan het huis.
 
Een kat introduceren aan vier honden kost natuurlijk iets meer tijd en moeite dan aan 1 hond.  Je kan de geuren van de dieren uitwisselen, dus iets van de kat aan de honden geven en andersom. Nu kan je mij niet wijs maken dat ze elkaar allang geroken hadden aangezien de neus sterker is dan bij ons mensen. Daarnaast hoorde de honden, de kat regelmatig miauwen. (Boefje is een Bengaal en die staan bekend om hun kwebbels).
 
De meeste kamers in ons huis hebben een glazen deur en zo ook de kamer waar de kat zat. Hierdoor konden we de honden één voor één mee naar boven nemen en introduceren aan de kat. Ze konden elkaar zien, ruiken, horen maar nog niet bij elkaar komen. Boefje kon ervoor kiezen om naar de deur te komen of bovenop de krabpaal te blijven zitten.
 
Even side note: Boefje was 3 jaar oud en had al in een huis met honden geleefd. Dit was voor mij belangrijk om te weten dat hij niet bang was voor honden. Dit betekent nog steeds dat hij aan nieuwe honden wel geïntroduceerd moet worden.
 
Vanuit het kennismaken door de deur heen hebben we ook wel eens een hond mee genomen de kamer in aan de riem. Boefje zat dan op zijn krabpaal en zo konden ze elkaar wat beter zien. Het is namelijk zo dat bij de volgende stap wanneer we de deur van zijn kamertje open laten staan, zodat de kat kan kiezen om naar beneden te gaan, hij wel ineens vier honden aantreft. Dus we hebben er voor gekozen om deze stap er nog tussen te doen. Zou Boefje wel bang worden, dan gaan we met de hond uit de kamer. De kamer was zijn veilige plek om terug te trekken.
 
We hebben een huis waar de trap in de woonkamer staat. Dit geeft de kat de mogelijkheid om eerst vanaf de trap alles rustig te bezichtigen. Onderaan de trap zit een traphekje zodat de honden niet zomaar de trap op lopen.
 
We zijn er altijd bij geweest bij momenten dat ze samen waren. De poolhonden (die een iets groter jachtinstinct hebben) hebben we in het begin aan de lijn gehouden. Dakota, die er het meeste moeite mee had, hebben we het langst in de gaten gehouden. Wanneer wij niet thuis waren, ging de kat naar zijn kamer zodat hij veilig bleef.
 
Deze dingen hebben tijd nodig. Ze moeten elkaar vaak zien, zodat ze weten dat hij erbij hoort. Ze moeten weten dat ze niks met hem mogen doen. Dakota heeft in totaal een jaar nodig gehad om de kat niet meer overal te volgen waar die naartoe liep. Ze had er ook best wel onrust door (niet jaar lang maar in het begin zeker). Dat was wel een moment dat ik spijt kreeg en dacht hadden we dit wel moete doen.
 
Het is goed gekomen tussen de roedel van vier en de kat. Zo goed dat ze samen sliepen en samen leefde ook al waren wij niet thuis. Geen angst meer dat er iets zou gebeuren en hoewel Koda soms zijn grenzen aan gaf, door lip op te trekken (wat de kat overigens niet begreep, dus dan moet jij als baas in grijpen), ging Yuna zelfs met de kat spelen.

Een volwassen hond introduceren aan een kat.

Ook in deze situatie kan ik je meenemen in een persoonlijk verhaal. In het vorige deel heb ik verteld over mijn roedel van vier honden en dat daar later een kat bij is gekomen, namelijk mijn Bengaal Boefje.
In het najaar van 2023 / 2024 zijn drie van de vier honden uit deze roedel overleden door ouderdom of botkanker. Als je mij al wat langer volgt, heb je dit waarschijnlijk al meegekregen. Dakota, op dat moment mijn jongste hond, bleef alleen over en dat trok zij niet zo goed. Het rouwproces, het missen van haar maatjes en het ineens alleen achterblijven zorgde ervoor dat ze erg veel moeite had met alleen zijn. Dus 6 weken na het overlijden van nummer 3 hebben we voor Dakota een maatje erbij gekomen. Dit maatje heeft zij zelf uit mogen kiezen en dat werd Minto. Minto was een ander type leven gewend, namelijk het leven in een kennel in een roedel. Minto is een Husky uit de werklijn en zat dus samen met zijn broertjes, zusjes en ouders in een buitenkennel. Het leven in huis was hij dus niet gewend. Minto is al 4,5 jaar oud en had dus al een mening over katten. Hij is een echte jachthond, dus zijn eerste reactie was ‘die moet ik pakken’.
Het voordeel wat wij hadden in deze situatie was dat onze kat al honden gewend was. Ook heeft hij een mooie eigen kamer waar we hem af en toe in konden zetten. Minto vond het leven in huis erg spannend en had zijn bench als veilige plek gekozen. Hier kan hij dan ook dagen in liggen. Dit betekent dat we Minto op een veilige manier aan Boefje konden laten wennen en andersom. Het enige verschil met jaren geleden is dat Boefje het niet meer zo leuk vond om heel de dag op zijn kamer te zitten, want hij is nu het hele huis gewend. Daarentegen kwam de hond zijn bench niet uit en bleef het veilig.
 
Aan elkaar wennen heeft tijd nodig. Dit gebeurt niet in een dag tijd. We konden niet de hond in de bench houden en de kat rond laten lopen, want de focus die Minto op Boefje had in het begin zorgde ervoor dat hij niet aan zijn rust kwam. Overdag gingen de honden mee naar mijn werk en kon de kat door het hele huis lopen. Als ik thuis kwam, ging de hond even in de bench en pakte we een moment van oefenen door naar elkaar te kijken en in te zien dat je als hond niks hoeft te doen met de kat. De focus moest doorbroken worden door naar mij te kijken en daarvoor beloond te worden.
 
Overigens is mijn kat niet bang, dus loopt gewoon letterlijk voor de bench langs. Je moet het dus vanuit beide partijen sturen. Daarnaast kon Minto in ons geval zien hoe Dakota met de kat omging en ik denk dat dit ook zeker heeft geholpen. Met het eten ging de kat even in zijn kamer en in de avonden zat Dennis beneden met de honden en ik boven op bed met de kat lekker op schoot. Zo ging het de eerste avonden.

De focus van Minto werd minder en hij ging zijn kop vaker neerleggen. De tijden dat de kat beneden was, konden dus uitgebreid worden. Hij ging dat vaak toch ergens op de bank liggen. Daarna zijn we gaan oefenen met Minto aan de zien, zodat we hem konden begrenzen als hij iets wilde doen. Belonen is in zulke situaties heel belangrijk, maar ik begrens hem ook met mijn stem. Met het aangeven van grenzen is niks mis. Je hoeft niet te schreeuwen of schelden maar je mag best zeggen als iets niet mag. Minto is best gevoelig en dus ook voor een stemgeluid en hoefde ik niet veel te zeggen.

De kat laat je in deze situatie vrij zodat hij ervoor kan kiezen om de hoogte in te gaan, weg te lopen of naar boven te gaan. Trainingssessies hoeven niet lang te duren. Gewoon een paar keer per dag korte momenten. Het heeft om en nabij 2 maanden geduurd dat ik nu Minto de kamer in durf te laten lopen terwijl de kat voor zijn voeten ligt te rollen en dat ik weet dat er niks gebeurd. Ik moet alleen even een keer inchecken als de kat door de kamer achter een balletje aanrent of als de hond even een drukke bui heeft.

Natuurlijk verschilt het bovenstaande per hond en kat, maar dit zijn de belangrijkste tips:

• Neem de tijd. Dit proces kan weken tot maanden duren.
• Zorg voor veiligheid door bijvoorbeeld een scheiding of een riem.
• Zorg dat de kat hoge plekken heeft om de situatie veilig vanaf boven te kunnen bekijken.
• Beloon bij goed gedrag.
• Geduld, geduld, geduld

Heb jij vragen of wil jij hulp met introduceren van je kat aan de hond of andersom, neem gerust even contact met mij op:

Neem hier direct contact op met Hond in Evenwicht